gevulde dagen

gevulde dagen

 

De Heer R. is een graag geziene bezoeker bij mij. Hij komt sinds februari beginnend met 2x in de week naar nu 5x in de week. Dhr woont bij zijn zus en zwager die met alle liefde de zorg op zich nemen. Zorg heb ik niet nodig hoor zegt De heer ik doe nog alles zelf. Ik rij nog auto en ik ploeg nog op het land is zijn beleving.  Als De heer R. niet meer thuis had gewoond dan was het de persoon geweest die in het verpleeghuis achter de gesloten deuren had geleefd. Het was ook de heer geweest die continu bij de deur zou staan omdat hij naar huis toe moet. We zouden denken dat hij niks meer weet en kan omdat hij bij onrust om de 5 minuten hetzelfde vraagt.

Hier kennen we allemaal zijn repertoire mopjes. Ook de mensen die net als hem in een gevorderd stadium Dementie hebben herkennen hem als de grappenmaker tot vervelends toe zegt mijn moeder dan. Eerlijk.. Maar ook dan zeg ik tegen mijn moeder… Ach mam… rustig maar hoor.. Hij kan er ook niks aan doen.! Als de heer na 5 min weer vraagt of hij op de fiets gekomen is geef ik hem wederom antwoord dat we hem hebben opgehaald.  Als hij zegt….. Ja ik weet ook niet alles meer hoor.. antwoord ik hem dat dat ook niks uitmaakt en dat ik hem er dan altijd aan zal herinneren.  Het begrip wat we met zijn allen voor elkaar hebben is volgens mij 1 van de belangrijkste punten om samen een mooie dag te hebben.. Zo moet ik ook begrip hebben voor de heer H. en de heer R. hun werklust. Wat trouwens 1 van de beste afleidingsmanoeuvres is bij erge onrust. De heer R. was afgelopen dagen erg onrustig i.v.m. ziekte in de thuissituatie. Nou had ik nog waslijnpalen of een droogmolen nodig dus ik op speurtocht op marktplaats.. In Assen gratis en voor niks op te halen..  Het werd een drukke dag. S’morgens eerst met elkaar de paarden weer bij de hoefsmid opgehaald.  Altijd gezellig bij Harrie Langenburg even een praatje en die trapt nog in een grapje van de heer R. We halen de paarden van stal en het liefst pakt hij al een halstertouw, nadat ik hem uitleg dat ik liever zelf met de paarden loop vind hij dat ook prima en voor dat ik het weet staat hij al bij de trailer met de klep omlaag met hulp van de heer H.    1 van de paarden twijfelt een beetje waarop beide mannen hun stem verheffen .. Nou kom op!! Doorlopen. En rustig kan de stang er achter. Ik word zelf ook bijna van de klep ge… Nou kom op!! Nee hoor.. maar het mocht wel wat sneller.. We brengen de paarden naar huis met zijn allen.. want ook de dames wouden wel een keer mee. Mevr B die vroeger bij haar vader op de vrachtwagen heeft gereden vind dat ik maar een best busje heb want hij rijd zo goed en dat ik er nog niks mee heb gehad. Ik kan het alleen maar beamen.

Na de lunch een heerlijke groetensoep van Jennie met alles vers uit de tuin buiken we nog weer even uit en geniet ik altijd van de verhalen. De verhalen die we allang kennen maar die we keer op keer aanhoren. Maar vaak lukt het ook om andere verhalen naar boven te krijgen. Zo ook over de moestuin want ook bij de heer R hebben ze een grote moestuin. Waar ik trouwens veelvuldig lekkere groenten uit krijg. Zo hebben we al eens met zijn allen 3 kilo boontjes gepunt. Of 2 kroppen sla tussen de middag verorbert bij een tosti. De heer R. verteld dat ze altijd alles wecken. Nou ja vroeger dan zeg ik…. Nee nog steeds zegt hij. In mijn hoofd heb ik vraagtekens. Jennie verteld hoe zij nu de groente verwerkt en Mevr. B verteld precies hoe het wecken in zijn werk gaat nadat ik aangaf dat ik dat niet weet.

S ’middags gaan er 4 bezoekers met mij mee naar Assen om waslijnpalen op te halen. 2 bezoekers de kletsende dames blijven bij Jennie. De kletsende dames kennen elkaar pas 6 weken maar voor beide voelt het als vriendinnen.. Zo gieren ze het uit als ze elkaar s’morgens vroeg in de bus voor het eerst weer zien. Met 2 man en 3 vrouw sterk komen wij aan in Assen. Op de oprit liggen ze al klaar, onderaan de paal zit een stevig beton blok.  Voor ik er erg in heb staat de heer H. al met de andere kant in de hand op heuphoogte, en grapt naar de heer R. pak jij de andere kant even.!! Waarop de heer dit doet.. en waarop ik moet ingrijpen.. Maar de heer R. is daar niet zo van en die begint al te lopen ik kan alleen maar proberen ook een stukje te pakken en mee te lopen en voor ik het weet ligt hij al in de trailer.  Bij de 2e waslijnpaal probeer ik nog een soort van werkoverleg…. Geef aan dat ik ook gerust kan meetillen.. Jaja.. zegt De heer R. til jij daar maar dan.. Halverwege !! maar dan sta jij nog alleen bij het zware deel zeg ik..  En hup.. daar gaan de heren al.. zo goed als ik kan begeleid ik de boel een beetje maar luister ondertussen ook goed naar de aanwijzingen die ik krijg.. Huppetee en de trailer kan weer dicht.. Op de terugweg denkt de heer R. dat ik hem naar huis breng. Ik vertel hem dat we eerst de waslijnpalen thuis moeten brengen. Verdraaid zegt hij .. er zit een trailer achter. Bij thuiskomst een lekkere kop thee en we besluiten dat we de volgende dag de trailer leeghalen het regent en het is ook bijna tijd om huiswaarts te gaan. Mevr S. staat op en zoekt haar autosleutels. Nee zegt haar vriendin Klaartje heeft je opgehaald net als mij en brengt ons zo naar huis.. Echt waar? Zegt Mevr S. nadat ik dit bevestig vind ze het maar bijzonder. Breng je mij ook thuis? Vraagt de heer R. Jazeker breng ik u ook thuis.. en we pakken onze jassen.

De volgende dag moest maar een stuk rustiger had ik besloten. Jellie kwam gezellig op de koffie en nam de opgave en bijdrage mee voor het bus/bootreisje waarvoor we zijn uitgenodigd door de Korenhof. Waarvoor nogmaals dank.!  Om 12 uur halen we gezamenlijk de heer L. op uit Schoonoord. De heer heeft vanwege parkinson en dementie opstart problemen zoals hij zelf zegt.. Maar wou wel graag ergens heen want hij mag niet meer auto rijden. De heer wordt op de hoogte gebracht dat we gisteren waslijnpalen zijn wezen halen waarna de heer H. de trailerklep naar beneden doet en ze laat zien. Waarop de heer L. zegt.. til jij hem er even uit? Waarop we met elkaar moeten lachen en de heer R. het hardst… Maar gelijk weer actie.. Waar moeten ze naar toe zegt de heer R. en wil al gelijk beginnen met slepen. Ho ho ho zeg ik..(ik had het tafereel van gisteren nog vers in mijn hoofd)         We gaan nu eerst even kijken waar we ze willen plaatsen. Met zijn 6en bekeken we de plek. Tja.. nou…de heg loopt niet gelijk met het huis en de leiplatanen. Dus wat gaan we nu volgen. Na veel heen en weer wikken wordt het de heg.. En ik stem toe. Maar nu moesten die dingen nog uit de trailer en op locatie. Voor ik het weet staat de heer R. bij de kruiwagens.. hij wikt en weegt en kiest de kleinste. Goed idee denk ik.. kruiwagen!! Maar waarom de kleinste? Dat is wat compacter de zwaarte dichter bij het wiel.. Tjonge jonge.. Met vereende kracht brengen we de palen op de plaats van bestemming. Ik stel voor om morgen weer verder te gaan.. Ja nou ja zegt de heer R. ik weet niet wat ik dan voor drukte heb hoor zegt hij. Ploegen ofzo.. Eerst maar even eten zeg ik..

Ik moest maar eens zorgen voor een stevige lunch.. geruld gehakt met uien en paprika op een volkoren boterham. Lekker glas melk of karnemelk erbij en bij het uitbuiken kwamen de verhalen er weer bij... Het werk op het land. Maar ook dat de heer R nooit heeft leren lezen.. Hij verteld dat hij zich daar wel voor schaamde maar ja. Je werd gewoon het land op gestuurd en als je het dan al een beetje moeilijk vond dan leerde je ook niet meer.  U bent er maar wel mooi 83 mee geworden zeg ik.. ja ja zegt hij en schrijven kon ik ook niet.. Even krijgt hij een brok in zijn keel maar vervolgt.. Ploegen kon ik als de beste!! Mooie rechte lijnen. Dan vroegen ze zijn vader wie loopt er achter de ploeg.. Dat was ik dus. Zegt hij..

De heer H. gaat in de benen en wil wel weer naar buiten (waslijnpalen). Na overleg met de heer L. en de dames besluiten we dat we gaan kijken of we ze ook de grond in kunnen krijgen. De scheppen worden verzameld. Ik vraag of ze nog scherp genoeg zijn.. Nee. Nee zegt de heer R. We stappen gezamenlijk naar de schuur van de buurman/broer. We staan bij.. ja hoe heet zo’n ding.. In ieder geval draaide het naar ons toe had heer R. geconstateerd. En dat was niet goed.. 1 van de jongens werd er door hem bij geroepen. Nee hij kan niet andersom draaien.. dan draai ik de schep om zegt de heer R. En daar ging hij. Ik wist dat hij het kon want we hadden het al vaker gedaan. Vakkundig sleep hij beide scheppen voor en achterzijde. Ik werd er trots van…. Binnen een uur stonden beide palen in de grond. Met vereende kracht wil ik wel schrijven, maar met geen mogelijkheid kreeg ik die schep in handen. Ik heb hem even gehad… maar voordat ik hem in de grond kon steken zei de heer R. geef maar even hier…mooie vierkante gaten waar de waslijnpaal door 3 man sterk werd ingezet De heer H. begeleide de draad dus morgen kan mijn was naar buiten.  Onder de koffie vroeg ik meerdere malen.. Heb ik jullie al bedankt.!! Tjonge jonge bedankt Mannen. Deze dagen hebben indruk op mij gemaakt.! We doen zo vaak gezamenlijk dingen maar het was nu aaneenlopend dat de kwaliteit van een mens zo naar boven kwam. Wat ben ik blij dat deze man niet bij de deur hoeft te staan bij een gesloten afdeling. Omdat hij naar huis wil.. naar zijn Zus.. Wat ben ik blij dat hij savonds nog een rondje kan fietsen in zijn bekende omgeving. Want he giet zoas het giet..!!Hoe mooi is het dat ik een schakel mag zijn voor iemand die nog zoveel kan!! Onder toezicht leven zoals het leven bedoelt is te leven.